කෝච්චි නෑලු.... No trains today.....

photo from 

කෝච්චි නෑලු... ස්ට්‍රයික් එකක් ලු... 

ඊයේ ගෙදර යන්න ලෑස්ති උනාම අපේ මහත්තයා කිව්වා ඉක්මණට එන්න කියලා බස් වල එන්න අමාරු වෙයි කියලා... ඒත් පාදුක්කේ ඉදන් එන එක එච්චර අමාරු උනේ නෑ...

මට මතක් උනේ ඉස්සර කෝචිචි නැති උනාම අපි මොන තරම් දුකක් විඳිනවද කියලා... ඉස්කෝලෙට යන්න, වැඩට යන්න.... 

කෝච්චි වල යන අයට සාමාන්‍යයෙන් තියෙන ලෙඩක් තමයි බස් වල යන්න අකමැත්ත.... මට නං ඒක තදට තිබ්බා... කෝච්චි නැති දවසට ගෙදර ඉන්න එක තමයි මං කරන්නෙ.. බස්‌ එ‌කේ යන්‌නේ වැඩට යන්නම ඕ‌ෙන් නම් විතරයි.... 

ඒ ඉතිං අපිනේ.. අපිට මොන බරක්ද ඒ කාලේ...  

ඒත් අද මේ කෝච්චි වල වහලේ ඉඳන් නැඟගෙන වැඩට යන, දරු මල්ලෝ නඩත්තු කරන පවුල් කාරයෝ... ?

අද උදේ පත්තර කතන්දර අහද්දි පම්පෝරි දෙකක් ඇහුනා... 

වර්ජකයෝ කියනවා “ වර්ජනය සාර්ථකයි.. කෝච්චි 4යි ඊයේ දවසටම වැඩ කළේ..” කියලා.. 

ඇමතියාද කොහෙද කියලා තිබ්බා “ කෝච්චි 12ක් වැඩ කළා කියලා..” 

දැන් කවුද මෙතන දිනලා තියෙන්නේ...???? 

මොන මඟුල කරන්නත් ක්‍රමයක් තියෙන්න ඕනේ... මං දන්නෑ මොන මොන ඉල්ලීම් වලට මේ වර්ජනය කරනවද කියලා... හැබැයි මේක දොස්තරලා ලෙඩ්ඩු ඇපේට තියාගෙන කරන වැඩ වර්ජන වලට වඩා ලොකු වෙනසක් නෑ... අපේ රටේ පෞද්ගලික ආයතන වලට වැඩ කරන මිනිස්සුන්ගේ මාසික පඩිය කියන්නේ ආණ්ඩුවේ අයගේ මාසික පඩිය වගේ එකක් නෙවෙයි... ගොඩක් අයට තියෙන්නේ පොඩි ගානක් බේසික් එක විදියට... තව තව හම්බුවෙන ඒවා ටික හම්බුවෙන්නේ එක එක දීමනා විදියට... ඕකෙන් එකක් තමයි ඉන්සෙන්ටිව් එක, පැමිණිමේ දීමනාව වගේ නම් වලින් හැඳින්වෙන දීමනාව.. එක දවසක් නිවාඩු දැම්මොත් රැ 1000ක් විතර කැපෙනවා... 

ඔය ලොකු ලොකු තැන් වල ඉන්න මිනිස්සුන්ට රැ 1000ක් කියන්නේ පොකට් මනී උනාට ඕකෙන් දවස් ගානක් යන්තම් ලෙව කාලා හරි ජීවත් වෙන පවුල් ඉන්නවා මේ රටේ.. ඒ අය තමයි ඔය බස් වල කෝච්චි වල සීසන් අරන් යන්නේ.... ඒ අයට මේ වගේ දීමනාවක් නැති වෙනවා කියන්නේ ‌ලොකු අමාරුවක් මාසේ ජීවත් වෙන්නේ ගියාම.... 

දැන් ඉතිං “ අපි සාර්ථකයි ” කිය කිය උඩ පැනපල්ලා දෙගොල්ලොම.... මොකද දෙපැත්තට බොලේ පාස් කරගන්න එකනේ මේ රටේ ජනප්‍රියම සෙල්ලම....