 |
| මෙයා තමා මිස්ටර් ‘කූල්‘... |
රයිගම් ළඟදි ලියල තිබ්බ නයි කතාවක් දැකල තමයි මෙයා ගැනත් පෝස්ට් එකක් දාන්න ඕන කියල හිතුනෙ... අර මාරයියා කියනව වගේ ලියන්න ඕනෙ නං කකුල් දෙක ළඟ තියෙන සෙරෙප්පු කුට්ටමෙන් හරි මාතෘකාවක් හොයා ගන්න පුළුවන් වෙන්න එපැයි... හි හි...
ඔය අපෙ මාමණ්ඩිගෙ වැඩක් තමයි ගෙයි වැඩක් පටං ගන්න කලින් පොඩි පිංකමක් කරන එක... මෙදා පාර වැඩ ටික පටං ගන්න කලින් පිංකමක් කරන්න බැරි උනාය කියල කිය කිය ඉඳල තමයි මෙයාව ගෙනාවෙ... අපිට කොයින්ද කුකුලෝ.. මෙයාව ගෙනාවෙ මස් කඩෙං...
මේ ගෙදර ඉන්නව සතෙක් දැක්කොත් පොල්ලක් අරං ගහන්න කියන එක විතරක්ම මතක් වෙන නැකතකින් ඉපදුනු කෙනෙක්... ඉතිං කොහෙද එයා එකක් සත්තු හදන්නෙ... බල්ලන්ට ආස අපි කීපදෙනාගෙම බලාපොරොත්තු, ඉල්ලීම් ඔක්කොම බල්ලට දාලා තියෙන්නෙත් එයා හින්දම තමයි.. අනිත් එක ඉතිං උඩ තට්ටුවල බල්ලො හැදිල්ල ලේසිත් නෑ නේ...
කොහොමහරි ඔය කිව්ව එක්කෙනයි එයාගෙ අම්මයි ගිහින් මිස්ටර් කූල්ව මල්ලක දාගෙන ගේනකොට මෙයා හිටියෙ මැරිල වගේම තමා.. ගෙදර ඇවිත් ලණු කෑල්ලක් කකුලෙ බැඳල, කන්න බොන්න දුන්නට මූ නෙවෙයි ඒ පැත්ත ඇහැක් ඇරල බැලුවෙ... කවුරුහරි ඒ හරියට එන සද්දෙ විතරයි ඇහෙන්න ඕනෙ.. කකුල කඩාගනීද කියල බය හිතෙන ගානට කෑ ගගහා දුවන්න හදනව..
දවස් දෙකක් ගියා දුන්න කෑම කන්න පටං ගන්න.. දැං නං සති තුනක් විතර වෙනව... හෙන චණ්ඩියා... දෙන ඕනෙ ජාතියක් කනව.. කංකුංද, නිවිතිද, පාන්ද පරිප්පුද... ඕනෙ එකක්.. දෙපාරක් කෙටුව.. ගිලල දැම්ම.... දැං අපි කවුරු ඇල්ලුවත් මෙයාට ගානක් නෑ...
රෑට අල්ලල දානව බැරල් එකකට.. නැත්තං මේ පැත්තෙ ඉන්න උගුඩුවො එහෙම දෙනව වැඩේ... උදේ 5.30ට විතර අපේ මාමණ්ඩි මුන්දැව බැරල් එකෙන් එළියට ගන්නව.. එතකොට පටන් ගන්න කෑ ගැහල්ල නවතින්නෙ 10 විතර වෙලා තමා.. කොහොමත් මෙහෙදි පහමාර, හය වෙනකොට ඇහැරෙන හින්ද හොඳයි.. හි හි...
හවස තුන විතර වෙනකොට මෙයා නඟිනව මොකක් හරි එකක් උඩට.. හරිබරි ගැහිලා ඉඳගන්නව... ඊට පස්සෙ නිදි කිරන්න ගන්නව.. ඒ වෙලාවට අපි ඕනෙ කෙනෙක්ට මෙයාව උස්සගෙන ගිහින් බැරල් එකට දාන්න පුළුවන්... මුන්දැ නෙවේ ඇහැරෙන්නෙ.. ගෙදර ඉන්න කට්ටියගෙ හැටියටම වෙන්ටෑ... හි හි..
අද උදේ රිංගල නැන්දම්මගෙ නිවිති පාත්තියට... කොල පාට අස්සෙ වැල ගෙඩිය වගේ ඉන්න ලස්සන දැකල මං මේ ෆොටෝ ගන්න ගියෙ.. ඒ වෙනකොටත් නිවිති පාත්තියෙන් බාගෙකට වඩා පාගල පොඩි කරල... මං සද්ද නැතුව ආවෙ.. හෙට විතර අහගන්න පුළුවන් වෙයි ධර්ම දේසනාවක්...හි හි
