මටත් ඔය දුක විදින්න වෙනව තව ඉස්සරහට.... උකුලට නාවත් එදා වගේ... මා පොඩි පුතු අම්මේ....
ආරංචියි ආරංචියි....
This comment has been removed by the author.
නුඹේ සෙනෙහසනොදැනෙනා අදකොහොම ඉන්නදඅම්මෙ තනියමසුවඳ නුඹගේසිහිනයෙන් මෙන්දැනෙන විට මටලෝබ හිතෙනවඅම්ම ඉන්නාතැනක් හොයලාඉතින් දුවගෙනඑන්න හිතෙනවහරිම සංවේදී පින්තූරයක්
අනේ නඟා.. ඊරිසියත් හිතෙනවා... මට බෑනේ කවි ලියන්න..ෂික්...
හ්ම්ම්ම් :(
පොඩි එකා උගේ ජංගියේ හිලක් මහනවද?මේ වගේ පොඩි එව්වො විදින අපාදුක් TV එකෙන් එහෙම දැක්කම පුදුම දුකක් ඇතිවෙන්නෙ.
ඒක නම් ඇත්ත කෙන්ජි...
වචන වලින් විස්තර කරන්න ගියොත් රුපයේ තියෙන වටිනාකම නැති වෙනවා. පින්තුරයක් වචන 10000 කට වඩා වටිනවා කියන කියමන සනාථ කරන එකක් මේක.
ඒක ඇත්ත සුදීක අයියේ... මේක මාසෙකට වැඩිය මගේ ඩෙස්ක්ටොප් එකේ තිබ්බා හිතෙන දේවල් ලියාගන්න බැරුව...
අනිත් මිනිස්සු පව් කියල දුක්වෙවී හිතින් අඬනකොට තමන්ට නැති දේ ගැන අඬ අඬ නොඉඳ කරන්න ඕන වැඩේ තමන්ට පුළුවන් විදිහට කරන කොල්ලෙක්... සමහර විට ඔය ෆොටෝ එක ගහන වෙලාවෙ තමන්ට කලිසම මහගන්න ඉඳිකට්ටක් ලැබුන එක ගැන ඒ ළමය සතුටින් හිටිය වෙන්නත් පුළුවන්... මේ වගේ එකක් දැක්කහම මගේ ඔලුවට එන්නෙ ඔහොම එව්වා තමා... පව් කියලවත්, දුක කියල එකක්වත් දැනෙන්නෙ නැති හැටි අම්මපා... ඉතිං බැනුම් අහනව හිතක් පපුවක් නෑ කියල... ඒ වුනාට නිකමට හිතල බලන්නකො අපි දුක්වෙන්නෙ ඒ කොල්ල ගැනද, උගේ තත්ත්වෙ අපි හිටියනම් ඇතිවෙන තත්ත්වෙ ගැනද කියල..
මේක මට හිතුන දේමයි සාතන්. උඹ කියලා තියෙන අර අන්තිම කෑල්ල කොච්චර ඇත්තද!
ඕක දකින කොට මගේ හිතේ තිබුන ස්වභාවය අනුව මට මැවුන කතාව මේකයි සාතන්... අනිත් එක මේකේ ඔරිජිනල් කැප්ෂන් එක තිබ්බේ A poor kid sawing his only pants කියලා.. ඒකත් බලපාන්න ඇති මට ආපු සිතුවිල්ලට... දැන් මම මේකට වචනයක්වත් එකතු කරන්නේ නැතුව දැම්මනම් සමහර විට ලැබෙන කමෙන්ට්ස් මීට වඩා ගොඩක් වෙනස් වෙන්න තිබ්බා කියලා මට දැන් හිතෙනවා....
@සාතන් +++
වේදනාව අකුරුකල නොහැකි වූකල.. ඊටත් වඩා හොඳ කියමනක් මට හිතගන්න බෑ හිරු..
එච්චරම තමයි අයියේ මට ලියාගන්න ඉතුරු උනේ...
කවදා හෝ ජීවිතය ජය ගන්න එළ කොල්ලෙක්...
අපි එහෙම පතමු.... මට Slumdog Millionaire Film එකත් මතක් උනා මේක දැක්කම...
Matath hithenne Saathan kiyala thiyana tikama thamayi. Ammagen aath weema nam mama podi kaaledima ath winda. E nisaa wennathi mage hitha wadiya sanwedi naththe..
හිතේ සංවේදීකම එක එක දේවල් බලපනවා මල්ලි.. මට මතක් උනේ අපේ අම්මා.. අම්මා කෙනෙක් හිටියනම් මේ ළමයට මේ වගේ දෙයක් කරන්න වෙන්නේ නෑ නේ කියලා හිතුනා....
මේකට මුකුත් කියන්න ගලපගන්න මට බෑ හිරූ...
මටත් එසේමය...
කොච්චර දේවල් ඡායාරූපයකට කියන්න පුලුවන්ද, දරිද්රතාව,තනිකම පාලුව,අසරණකම මේ හැමදේම මේ පින්තූරෙ අපූරුවට අපට කියනවා.
ඒකනේ... ඒකයි මේ ෆොටෝ එක මට මේ තරම් හිතට වැදුනේ...
ඒ පින්තුරේ ගත්ත කෙනාගේ උවමනාවට, අදහසක් අනුව මේ පින්තුරේ ගත්තා වෙන්න බැරිද ? මම කිවේ පොටෝ එකට පෙනී සිටීමක් විතරක් වෙන්න බැරිද(මං කීවේ මේ ෆොටෝ එක ගැන). ඒක එහෙම නොවුනත් ඔය කතාවට සමාන උදාහරණත් මම ඕනි තරම් දැකලා තියනවා
ඒක එහෙම නම් පැතුම්, ඒ ඩිරෙක්ටර් අති සාර්ථකයි කියන්න පුලුවන් නේද... හි හි
සංවේදී පින්තූරයක්.
හැමපැත්තෙන්ම සංවේදියි ප්රසා අයියේ...
ලොකු කතාවක් කියැවෙන සේයා රුවක්..
කතා ගොඩක් නලීන් අයියේ...
මේක දැක්කම මතක් උනේ අර මම අතින් වහගෙන ඉන්න පොටෝව ^_^ සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!
හි හි...
මට මේ වගේ පොටෝ දැක්කම මතක් වෙන්නේ අර පුලිට්සර් සම්මානය ලැබුණු කෙවින් කාටර් ගේ පොටෝ එක. බලපු හැමෝම අනේ අපොයි කිව්වා. අර පොඩි එකා ගිජු ලිහිනියාගෙන් බේරන්න එකාට බැරි උණා. මේක ගහපු කෙනාටවත් මේ ළමයා වෙනුවෙන් උදව්වක් කරන්න හිතක් පහළ වෙන්න ඇති කියලා මම හිතනවා.
ඒත් ඔයා අහලා තියෙනවද පුලිට්සර් සම්මානේ දිනපු නික් ඌට්ගේ 'Napalm Girl' පින්තූරෙ කතාව... Wiki එකෙත් විස්තර තියෙනවා... තව ගොඩක් ලින්ක්ස් තියෙනවා... කියවලා බලන්න... ඒකේ ආසන්නතම කතාව වෙච්ච ඒ බෝම්බ දාපු ප්ලේන් එකේ පයිලට් අවුරුදු ගානකට පස්සේ කිම්ව හම්බුඋන වෙලාවේ කතාව හරිම සංවේදියි.. ඒ වගේම ඒ සිද්ධියෙන් පින්තූරේ කතාව සම්පූර්ණ කරනවා... හැම තැනම එකම දේ එකම විදියට වෙන්නේ නෑ...
මගේ කොමෙන්ට් එකට මොකද උනේ....?
ස්පෑම් කරලා ගූගල් දෙයියා.... හි හි
පින්තුරෙක රාමුවට හිර කරපු හරිම ලොකු කතාවක්!
කතා ගොඩක් කොල්ලෝ.. අද මම මේ ලියපු කතාව මේ කොල්ලා තව කාලෙකින් වෙනස් කරන්නත් පුලූවන්... එතකොට මේ ෆොටෝ එක බලන කෙනෙක් මොන විදියට මේක දකියිද...
ඕවා නම් අම්මලගේම වැරදි තමා!
එහෙම හරියටම කියන්න පුළුවන්ද කියලා දන්නෙ නැති එකයි මේකේ තියෙන විශේෂත්වය නිෂාන්....
මටනම් හිතෙන්නෙ හිරූ මේකට දාපු මාතෘකාවෙන් ඒ කොලු පොඩිත්තව හෑල්ලු කරලා වගේ එකක්.. ඕකට දාන්න තිබුනෙ "හොඳයි බලමු" වගේ මාතෘකාවක්.මේ වගේ අය ලොකු වුනාම තමා ලෝකෙ කැරකෙන දිශානතිය වෙනස් වෙන්නෙ..
+++++++++++++
සාතන්ට උඩ දුන්න උත්තරේ ඇති වෙයි කියලා හිතෙනවා සෙන්නා.. මේකේ රෑපේ පේන ටික මිස, පසුපස කතාවක් නැති හින්දා මවාගැනීමේ හැකියාව හැමපැත්තටම තියෙනවා.. අකුරු ටික නොදා හිටියනම් හොදයි කියල මට දැන් හිතෙනවා....
හ්ම්ම්ම්ම්..........
මටත් මුලින්ම දැක්කහම ඇතිවුනේ හරිම සංවේගයක්.. ඒත් උගේ මූණේ දුකක සේයාවක් වත් තියන බවක් පේන්න නැහැ. අම්මා තාත්තා කවුරුත් නැති අසරණ කොල්ලෙක් වෙන්න පුළුවන්... ඌ තනියම තමන්ගේ වැඩ කරගන්න ඉගෙන ගත්තා වෙන්න පුළුවන්... කවදා හරි ස්වෝත්සාහයෙන් ගොඩ යන කොල්ලෙක් වෙන්නත් පුළුවන්... ඒත් ඌට තව කොච්චර දේවල් වලින් බේරෙන්න තියනවද ඊට කලින්... හැඟීම අකුරු කරන්න අමාරුයි තමයි....
හ්ම්ම්.... මටත් හිතා ගන්න බෑ මොනා කියන්නද කියලා..... මේ වගේ කොච්චර නම් දෙනෙක් මේ පොලොව මත ඇත්ද......
ඡායාරූපයක් ගැන විස්තර කරනවට වඩා ඒ ගැන බලා විඳීම අකුරු කරනවට වඩා හොදයි
ඉස්සර අපි ඉස්කෝලෙට ඇඳල ඉවත් කරපු,ටිකක් පරන උන කොට කලිසම් තමා ගෙදරට ඇන්දෙ. ඒවත් ටික කාලයක් යනකොට පස්සපැත්තෙ හිල්දෙකක් හැදෙනව තට්ටම් දෙකට හැම තැනකම පස්ස උලල..! සමහර වෙලාවට අපි පස්ස එලියෙ දාගෙන ඒක ඇඳගෙන යනව. නැත්නම් අම්මට වද දෙනව..මේක ඉරිල කියල.එහෙම බලන කොට මේ කොල්ල කොච්චර ශ්රේෂ්ඨ එකෙක්ද..?ඌ අම්මට කරදර කරන්නෑ ඒ අම්ම අන්ධ නිසා...වෙන කවුරුවත් පිහිටට එන්නෙත් නෑ..ඒ නිසා අම්මෙ මම තනියම කෝම හරි මේක මහනව..අලුත් එකක් ගන්නකම්...!!!
ධෛර්යවන්ත පොඩි එකෙක් බව පේනවා..ඒත් ඒකෙ තියන සංවේදී කම වහන්න බැහැ
මටත් ඔය දුක විදින්න වෙනව තව ඉස්සරහට....
ReplyDeleteඋකුලට නාවත් එදා වගේ... මා පොඩි පුතු අම්මේ....
ආරංචියි ආරංචියි....
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteනුඹේ සෙනෙහස
ReplyDeleteනොදැනෙනා අද
කොහොම ඉන්නද
අම්මෙ තනියම
සුවඳ නුඹගේ
සිහිනයෙන් මෙන්
දැනෙන විට මට
ලෝබ හිතෙනව
අම්ම ඉන්නා
තැනක් හොයලා
ඉතින් දුවගෙන
එන්න හිතෙනව
හරිම සංවේදී පින්තූරයක්
අනේ නඟා.. ඊරිසියත් හිතෙනවා... මට බෑනේ කවි ලියන්න..ෂික්...
Deleteහ්ම්ම්ම් :(
ReplyDeleteපොඩි එකා උගේ ජංගියේ හිලක් මහනවද?
ReplyDeleteමේ වගේ පොඩි එව්වො විදින අපාදුක් TV එකෙන් එහෙම දැක්කම පුදුම දුකක් ඇතිවෙන්නෙ.
ඒක නම් ඇත්ත කෙන්ජි...
Deleteවචන වලින් විස්තර කරන්න ගියොත් රුපයේ තියෙන වටිනාකම නැති වෙනවා. පින්තුරයක් වචන 10000 කට වඩා වටිනවා කියන කියමන සනාථ කරන එකක් මේක.
ReplyDeleteඒක ඇත්ත සුදීක අයියේ... මේක මාසෙකට වැඩිය මගේ ඩෙස්ක්ටොප් එකේ තිබ්බා හිතෙන දේවල් ලියාගන්න බැරුව...
Deleteඅනිත් මිනිස්සු පව් කියල දුක්වෙවී හිතින් අඬනකොට තමන්ට නැති දේ ගැන අඬ අඬ නොඉඳ කරන්න ඕන වැඩේ තමන්ට පුළුවන් විදිහට කරන කොල්ලෙක්... සමහර විට ඔය ෆොටෝ එක ගහන වෙලාවෙ තමන්ට කලිසම මහගන්න ඉඳිකට්ටක් ලැබුන එක ගැන ඒ ළමය සතුටින් හිටිය වෙන්නත් පුළුවන්...
ReplyDeleteමේ වගේ එකක් දැක්කහම මගේ ඔලුවට එන්නෙ ඔහොම එව්වා තමා... පව් කියලවත්, දුක කියල එකක්වත් දැනෙන්නෙ නැති හැටි අම්මපා... ඉතිං බැනුම් අහනව හිතක් පපුවක් නෑ කියල... ඒ වුනාට නිකමට හිතල බලන්නකො අපි දුක්වෙන්නෙ ඒ කොල්ල ගැනද, උගේ තත්ත්වෙ අපි හිටියනම් ඇතිවෙන තත්ත්වෙ ගැනද කියල..
මේක මට හිතුන දේමයි සාතන්. උඹ කියලා තියෙන අර අන්තිම කෑල්ල කොච්චර ඇත්තද!
Deleteඕක දකින කොට මගේ හිතේ තිබුන ස්වභාවය අනුව මට මැවුන කතාව මේකයි සාතන්... අනිත් එක මේකේ ඔරිජිනල් කැප්ෂන් එක තිබ්බේ A poor kid sawing his only pants කියලා.. ඒකත් බලපාන්න ඇති මට ආපු සිතුවිල්ලට... දැන් මම මේකට වචනයක්වත් එකතු කරන්නේ නැතුව දැම්මනම් සමහර විට ලැබෙන කමෙන්ට්ස් මීට වඩා ගොඩක් වෙනස් වෙන්න තිබ්බා කියලා මට දැන් හිතෙනවා....
Delete@සාතන් +++
Deleteවේදනාව අකුරුකල නොහැකි වූකල.. ඊටත් වඩා හොඳ කියමනක් මට හිතගන්න බෑ හිරු..
ReplyDeleteඑච්චරම තමයි අයියේ මට ලියාගන්න ඉතුරු උනේ...
Deleteකවදා හෝ ජීවිතය ජය ගන්න එළ කොල්ලෙක්...
ReplyDeleteඅපි එහෙම පතමු.... මට Slumdog Millionaire Film එකත් මතක් උනා මේක දැක්කම...
DeleteMatath hithenne Saathan kiyala thiyana tikama thamayi. Ammagen aath weema nam mama podi kaaledima ath winda. E nisaa wennathi mage hitha wadiya sanwedi naththe..
ReplyDeleteහිතේ සංවේදීකම එක එක දේවල් බලපනවා මල්ලි.. මට මතක් උනේ අපේ අම්මා.. අම්මා කෙනෙක් හිටියනම් මේ ළමයට මේ වගේ දෙයක් කරන්න වෙන්නේ නෑ නේ කියලා හිතුනා....
Deleteමේකට මුකුත් කියන්න ගලපගන්න මට බෑ හිරූ...
ReplyDeleteමටත් එසේමය...
Deleteකොච්චර දේවල් ඡායාරූපයකට කියන්න පුලුවන්ද, දරිද්රතාව,තනිකම පාලුව,අසරණකම මේ හැමදේම මේ පින්තූරෙ අපූරුවට අපට කියනවා.
ReplyDeleteඒකනේ... ඒකයි මේ ෆොටෝ එක මට මේ තරම් හිතට වැදුනේ...
Deleteඒ පින්තුරේ ගත්ත කෙනාගේ උවමනාවට, අදහසක් අනුව මේ පින්තුරේ ගත්තා වෙන්න බැරිද ? මම කිවේ පොටෝ එකට පෙනී සිටීමක් විතරක් වෙන්න බැරිද(මං කීවේ මේ ෆොටෝ එක ගැන). ඒක එහෙම නොවුනත් ඔය කතාවට සමාන උදාහරණත් මම ඕනි තරම් දැකලා තියනවා
ReplyDeleteඒක එහෙම නම් පැතුම්, ඒ ඩිරෙක්ටර් අති සාර්ථකයි කියන්න පුලුවන් නේද... හි හි
Deleteසංවේදී පින්තූරයක්.
ReplyDeleteහැමපැත්තෙන්ම සංවේදියි ප්රසා අයියේ...
Deleteලොකු කතාවක් කියැවෙන සේයා රුවක්..
ReplyDeleteකතා ගොඩක් නලීන් අයියේ...
Deleteමේක දැක්කම මතක් උනේ අර මම අතින් වහගෙන ඉන්න පොටෝව ^_^
ReplyDeleteසුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!
හි හි...
Deleteමට මේ වගේ පොටෝ දැක්කම මතක් වෙන්නේ අර පුලිට්සර් සම්මානය ලැබුණු කෙවින් කාටර් ගේ පොටෝ එක. බලපු හැමෝම අනේ අපොයි කිව්වා. අර පොඩි එකා ගිජු ලිහිනියාගෙන් බේරන්න එකාට බැරි උණා. මේක ගහපු කෙනාටවත් මේ ළමයා වෙනුවෙන් උදව්වක් කරන්න හිතක් පහළ වෙන්න ඇති කියලා මම හිතනවා.
ReplyDeleteඒත් ඔයා අහලා තියෙනවද පුලිට්සර් සම්මානේ දිනපු නික් ඌට්ගේ 'Napalm Girl' පින්තූරෙ කතාව... Wiki එකෙත් විස්තර තියෙනවා... තව ගොඩක් ලින්ක්ස් තියෙනවා... කියවලා බලන්න...
Deleteඒකේ ආසන්නතම කතාව වෙච්ච ඒ බෝම්බ දාපු ප්ලේන් එකේ පයිලට් අවුරුදු ගානකට පස්සේ කිම්ව හම්බුඋන වෙලාවේ කතාව හරිම සංවේදියි.. ඒ වගේම ඒ සිද්ධියෙන් පින්තූරේ කතාව සම්පූර්ණ කරනවා... හැම තැනම එකම දේ එකම විදියට වෙන්නේ නෑ...
මගේ කොමෙන්ට් එකට මොකද උනේ....?
ReplyDeleteස්පෑම් කරලා ගූගල් දෙයියා.... හි හි
Deleteපින්තුරෙක රාමුවට හිර කරපු හරිම ලොකු කතාවක්!
ReplyDeleteකතා ගොඩක් කොල්ලෝ.. අද මම මේ ලියපු කතාව මේ කොල්ලා තව කාලෙකින් වෙනස් කරන්නත් පුලූවන්... එතකොට මේ ෆොටෝ එක බලන කෙනෙක් මොන විදියට මේක දකියිද...
Deleteඕවා නම් අම්මලගේම වැරදි තමා!
ReplyDeleteඑහෙම හරියටම කියන්න පුළුවන්ද කියලා දන්නෙ නැති එකයි මේකේ තියෙන විශේෂත්වය නිෂාන්....
Deleteමටනම් හිතෙන්නෙ හිරූ මේකට දාපු මාතෘකාවෙන් ඒ කොලු පොඩිත්තව හෑල්ලු කරලා වගේ එකක්.. ඕකට දාන්න තිබුනෙ "හොඳයි බලමු" වගේ මාතෘකාවක්.
ReplyDeleteමේ වගේ අය ලොකු වුනාම තමා ලෝකෙ කැරකෙන දිශානතිය වෙනස් වෙන්නෙ..
+++++++++++++
Deleteසාතන්ට උඩ දුන්න උත්තරේ ඇති වෙයි කියලා හිතෙනවා සෙන්නා.. මේකේ රෑපේ පේන ටික මිස, පසුපස කතාවක් නැති හින්දා මවාගැනීමේ හැකියාව හැමපැත්තටම තියෙනවා.. අකුරු ටික නොදා හිටියනම් හොදයි කියල මට දැන් හිතෙනවා....
Deleteහ්ම්ම්ම්ම්..........
ReplyDeleteමටත් මුලින්ම දැක්කහම ඇතිවුනේ හරිම සංවේගයක්.. ඒත් උගේ මූණේ දුකක සේයාවක් වත් තියන බවක් පේන්න නැහැ. අම්මා තාත්තා කවුරුත් නැති අසරණ කොල්ලෙක් වෙන්න පුළුවන්... ඌ තනියම තමන්ගේ වැඩ කරගන්න ඉගෙන ගත්තා වෙන්න පුළුවන්... කවදා හරි ස්වෝත්සාහයෙන් ගොඩ යන කොල්ලෙක් වෙන්නත් පුළුවන්... ඒත් ඌට තව කොච්චර දේවල් වලින් බේරෙන්න තියනවද ඊට කලින්... හැඟීම අකුරු කරන්න අමාරුයි තමයි....
ReplyDeleteහ්ම්ම්.... මටත් හිතා ගන්න බෑ මොනා කියන්නද කියලා..... මේ වගේ කොච්චර නම් දෙනෙක් මේ පොලොව මත ඇත්ද......
ReplyDeleteඡායාරූපයක් ගැන විස්තර කරනවට වඩා ඒ ගැන බලා විඳීම අකුරු කරනවට වඩා හොදයි
ReplyDeleteඉස්සර අපි ඉස්කෝලෙට ඇඳල ඉවත් කරපු,ටිකක් පරන උන කොට කලිසම් තමා ගෙදරට ඇන්දෙ. ඒවත් ටික කාලයක් යනකොට පස්සපැත්තෙ හිල්දෙකක් හැදෙනව තට්ටම් දෙකට හැම තැනකම පස්ස උලල..! සමහර වෙලාවට අපි පස්ස එලියෙ දාගෙන ඒක ඇඳගෙන යනව. නැත්නම් අම්මට වද දෙනව..මේක ඉරිල කියල.
ReplyDeleteඑහෙම බලන කොට මේ කොල්ල කොච්චර ශ්රේෂ්ඨ එකෙක්ද..?
ඌ අම්මට කරදර කරන්නෑ ඒ අම්ම අන්ධ නිසා...වෙන කවුරුවත් පිහිටට එන්නෙත් නෑ..ඒ නිසා අම්මෙ මම තනියම කෝම හරි මේක මහනව..අලුත් එකක් ගන්නකම්...!!!
ධෛර්යවන්ත පොඩි එකෙක් බව පේනවා..ඒත් ඒකෙ තියන සංවේදී කම වහන්න බැහැ
ReplyDelete