ම‌ං කිරිබත් හදපු හැටි......

අද පටං ගත්තා මරු වැඩක්...

මාරයියගේ මාර සරණිය කියවන්න.... අර කවියා තමා ලෙඩේ ‌බෝ කලේ.... එයා‌ගේ සත්තලන් මේ දවසවල මාර සරණිය බලාගෙන උයනවලුනේ.. අනේ අපේ එක්කෙනාටත් ඔය ටික පෙන්නන්න පුළුවන්නම්.. කොහෙද .. මේ එක ‌කමෙන්ට් එකක් කියවගන්න කම්මැලි මිනිහා ඕක කියවයියෑ... ඒවා ඉතිං නොකෙරෙන වැඩ....

මාර සරණිය කියවන්න පටන් ගත්තම මට මුලින්ම හිතුනේ මොකද්ද දන්නවද...?

පොළව පලාගෙන, ලොකූ වලක් හාරගෙන, ඒකට බැහලා, උඩිං කොන්ක්‍රීට් තට්ටුවක් දාගෙන වැලෙලෙන්න... අනේ අම්මපා ඇත්තමයි මේ කියන්නේ...

ගෙදර ඉන්න කාලේ ඉඳලම ඉවිල්ල කියන්නේ මට ඉතිං නොකෙරෙනම වැඩක්... මොකද මම කන්නත් කම්මැලි එකේ උයන්න කොහොමත් කම්මැලියා නිසා...

අනිත් එක ඉතිං සතියේ දවස් 6ක්ම උදේ පාන්දර 5ට ගෙදරින් ගිහින් රෑ 9ට ගෙදර එන එකා වෙච්චිකොට අපේ අම්මට මට කියලා උයව ගන්න එච්චර කැමැත්තක් තිබුනේ නෑ... කොටින්ම කිව්වොත් රස්සාවට යනකම්ම රෙදි ටික හෝදලා දුන්නෙත් අම්මා තමා...

පස්සේ කාලෙක අම්මගේ කේක් ෂොප් එක දැම්මට පස්සේ නම් මට ගෙදර දොරේ වැඩ ටිකක් කරන්න සිද්ධ උනා...

කේක් කතාවත් එක්ක අම්මගේ අනිත් කෑම ගැනත් කියන්නම ඕනේ.. අපේ අම්මට නියමෙට කෑම හදන්න පුළුවන්.. විශේෂයෙන්ම බේක් කරලා හදන අනම් මනම් ජාති... ම්ම්ම්.... පේස්ට්‍රි, බිස්කට් ජාති එහෙම.. අනිත් ජාතිත් ඉතිං නරකක් කියන්න දෙයක් නෑ... හැබැයි මොකද මන්දා මගේ කෑම කැවිල්ල නම් ටිකක් අඩුයි.. ඔන්න සුදු බත් ටිකක් උයලා, මාළු ටිකක් මිරිසට හදලා, පොල් ටිකක් ගාලා ගත්තොත් නම් එදාට බෙදන බත් ටික ඉවර වෙන්න කනවා..... නැත්තම් ඉතිං පිඟාන වටේට එළවලු ටික ඉතුරුයි.... දවස් ගණන් නොකා ඉන්න පුළුවන් ඉතිං ඉස්සර... ජම්බෝ පීනට් එකක් හරි රටකජු රැපියල් 50ක විතර අරගෙන ආවම... හි හි...

කොහොම උනත් අන්තිමට මට උදේ පාන්දර 3ට කුස්සියට යන්න උනා... මම කට්ටයා නොවැ... අම්මගේ අනිත් වැඩ සියල්ලටම, ඒ කිව්වේ කේක් වැඩ, වටලප්පන්, චොක්ලට් මූස්, බිස්කට් පුඩිං වගේ අරවද මේවද හැදිල්ලට අමතරව මම ඉවිල්ල සම්බන්ධයෙන් කරන්නේ සියලුම අඩුම කුඩුම ටික කපලා අම්මට කිට්ටු කරන එක තමයි.... තුනපහ සහ දාන අනිත් ජාති ටික දාලා ලිපේ තිවිල්ල අම්මට බාරයි....

මොක උනත් මට ඔය අරුමෝසම් ජාති නම් හදාගන්න පුළුවන් උනේ ඕක හින්දා වෙන්නැති.... හි හි... ඒත් ඉතිං තාමත් ඔය ඕනෙ කරන බඩු බාහිරාදිය සම්පූර්ණ නැති නිසා ගොඩක් ශිල්ප දක්වන්න බැරි වෙලා තමා ඉන්නේ.... ( අපේ ගෙදරදි හදන ඕනේ මඟුලක් මහා පරිමාණෙන් තමා... ඉතිං පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හදන එකත් අමාරුයි...)

අපේ නැන්දම්මයි මාමාණ්ඩියි අපේ ගෙදර ආපු වෙලාවේ අපේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම දිගෑරියා නේද මගේ ජාතකේම....

“ මෙයාට යන්තම් තේකක් හදාගන්න නම් පුළුවන්.. පොල් සම්‌බෝලයක් කොටාගන්නත් පුළුවන් අඩුම කුඩුම ටික වංගෙඩියට දාලා දුන්නම..ඒ ඇරෙන්න නම් ඉතිං උයන්න පිහන්න නම් බෑ....“

පුදුමයි අපේ මිනිහා මාව බැන්දා.....

ඔන්න එක පාරක් අම්මා පුරුදු වෙන්න කියලා මාළු පාන් හැදුවා.. එතකොට මං ඒලෙවල් ක්ලාස් එකේ... බණ්ඩාගේ ක්ලාස් එක 11ට ඉවර වෙලා ඊළඟට රොටරි එකේ සිංහල පන්තිය තියෙන්නේ හවස 3ට... ගෙදර ගිහින් එන්න වෙලාවක් නැති හින්දා අපේ සෙට් එක කරන්නේ ඔය කොහෙ හරි රවුන් ගගහා ඉන්න එක තමා... අපි දෙන්නටත් ඉතිං ඔය කොහෙ හරි යන්න කියලා හම්බුනෙත් ඔය දවස විතරයි.... ඒ දවස්වල හැමතුනම බෝම්බ කේස් නිසා වැඩි දුර යන්නත් බෑ... ඉතිං අපි දෙන්නා එදා ගියේ සත්තුවත්තට.. තුනට එන්නත් පුළුවන් නේ... අපේ මහත්තයා මට එක දවසක්වත් ක්ලාස් කට් කරන්න නම් දුන්නේ නැ...

ඔන්න අපි දෙන්නා සත්තු වත්තේ රවුම් දෙකක් තුනක් ගහලා මාළු පාන් ටික කන්න ඉද ගත්තා... මං කන්න කලින්ම අපේ එක්කෙනා ...

“ බලමු අපේ නැන්දම්මගේ මාළු පාන්... “ කියලා කන්න පටන් ගත්තා... ටික වෙලාවක් යනකොට මං දැක්කා මෙයා මගේ දිහා බලං ඉන්නවා කැත විදියට...

“ ඇ හලෝ... ඔයාලෑ අම්මා මගේ දත් ටික කඩන්න හිතලද දන් නෑ නේ මේ ටික එවුවේ....“

ඇත්තට එදා මාළු පාන් ටික ගල් වගේ හයියයි...

දැන් නම් ඉතිං කිසි ගාණක් නැතුව හදාගන්න පුළුවන්.. හි හි... ඔන්න ගෙදර ඉදිද්දි මගේ ඉවිල්ල...

ඔන්න එකපාරක් ජනවාරි පළවෙනිදාවක අපේ ගෙදර කවුරුවත් නැති දවසක් ආවා.. ඒ කිව්වේ ඔක්කොම සෙට් එක ෂොප් එකේ... මං විතරයි ගෙදර.. 31 රෑ එළිවෙනකම් කේක් එකක් හදන්න අම්මලා ෂොප් එකේ නැවතිලා... ඒ පාර අම්මා මට ෆොන් කරලා කිව්වා පුළුවන් නම් කිරිබත් ටිකක් හදන්න කියලා....

දැං ඉතිං මේ හෙට අනිද්දා කසාද බදින්න ඉන්න කෙල්ලෙක්ට කිරිබතක් හදාගන්න බෑ කියන්නේ කොහොමද... මාත් පඬියාවගේ හා කිව්වා....

ඔන්න ඉතිං අම්මා ෆොන් එකෙන්ම උපදෙස් ටිකත් දීලා හාල් කොච්චර ගන්න ඕනෙද හෙම කියලා දැං මං වැඩ පටක් ගත්තා.. දැං ඉතිං හාල් හෝදලා , ගරලා කරලා, පොල් කිරි ටික හරිගස්සගෙන ලුනු චුට්ටකුත් දාලා ලිපේ තිබ්බා.... දැන් ඉතිං හිදීගෙන එනවා... මිටිකිරි ටිකත් දැම්මා..වැඩේ හරි යන්න එපැයි... දැං ඉතිං මං මල් මල් හිනාවක් එහෙම දාගෙන බලං ඉන්නවා කිරිබත වඩන්න කෙසෙල් කොලයක් එහෙම තවාගෙන මේක බාගන්න....

මේක හිදෙන්නෙම නෑනේ... කැට එකතුවෙන පාටක් ඇත්තෙම නෑ.. තාමත් ඇට ටික වෙන් වෙන් වෙලා තියෙන්නේ.. හරි යන් නෑ වැඩේ.. දුන්නා අම්මට කෝල් එකක්..

“ අම්මේ මේක හරි යන් නෑ නේ....“

“ ඇයි මොකද උනේ....“

“ බත් ඇට ටික තාමත් වෙන් වෙලානේ තියෙන්නේ... කිරිත් ඉවරයි...“

“ මොන හාල් ද ගත්තේ...“

“ මුට්ටියේ තිබ්බ ඒවා...“

“ මුට්ටියේ තිබ්බ මොන හාල් ද ගත්තේ..“

“ සුදු හාල්...“

“ සුදු හාල් තිබුන් නෑ නේ ගෙදර... සම්බායි රතු කැකුළුයි විතරනේ තිබ්බේ.......“

මලා.... මම කිරිබත් හදලා තියෙන්නේ සම්බා වලින්.... කෙලියනේ ඉතිං...

තාමත් අපේ කට්ටිය... ඒ කිව්වේ අපේ නෑදෑ පරම්පරාව සහ අපේ මහත්තයගේ නෑදෑ පරම්පරාවේ සියලු දෙනාම අවුරුදු දවසට කෝල් කරලා අහන්නේ...

“ හා ළමයා සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා!!! මේ ඔයා මේ පාර සම්බා වලින් කිරිබත් හැදුවේ නැද්ද......“

හපොයි මට වෙන මඟුල්.. අපේ අම්මට සුදු කැකුළු හාල් ටිකක් ගෙනත් තියන්න බැරි වෙච්ච හින්දනේ මේ ඔක්කොම......

ඔය අන්තිමට තියෙන්නේ මම ගෙදර හිටපු කාලේ හදපු කේක් එකක් තමයි....